Klasyfikacja pigmentów
Z uwagi na dużą ilość sposobów wytwarzania, odmian, gatunków i obszarów zastosowań sklasyfikowanie pigmentów dwutlenku tytanu popularnie zwanych bielą tytanową nie jest sprawą prostą i może być przeprowadzone z uwzględnieniem różnych kryteriów.

Kryteria klasyfikacji pigmentów:

  • technologia wytwarzania: na siarczanowe i chlorkowe,
  • odmiana krystalograficzna – na anatazowe (A) i rutylowe (R),
  • rodzaj obróbki powierzchniowej – na nie obrabiane (A1, R1), średnio obrabiane (A2, R2) i głęboko obrabiane (R3).

 

Klasyfikację pigmentów podają normy międzynarodowe (EN ISO 591-1:2002) oraz normy krajowe (np. ASTM D476-00 (2011), DIN 55912-2). Najbardziej rozpowszechnionym podziałem jest klasyfikacja określona normą ISO 591, polegająca na podziale pigmentów w zależności od ich struktury krystalograficznej i zawartości dwutlenku tytanu.

Klasyfikacja pigmentów dwutlenku tytanu według EN ISO 591-1:2000.

Typ Odmiana Zawartość
TiO2
[% m/m]min.)
Substancje rozpuszczalne w wodzie
[% m/m]max.
Substancje lotne*)
[% m/m]max.
Anataz

(Odmiana A)

A1 98 0,6 0,5
A2 92 0,5 0,8
Rutyl

(Odmiana R)

R1 97 0,6 0,5
R2 90 0,5 1,5
R3 80 0,7 2,5

*) W temperaturze 105°C, po 24h kondycjonowania w temperaturze 23±2°C
i wilgotność względna powietrza 50±5%.